"Baśniobór. Plaga cieni" Brandon Mull

Tytuł Baśniobór. Plaga cieni 
Tytuł oryginału Fablehaven:
Grip of the Shadow Plague 
Autor Brandon Mull 
Seria Baśniobór 
Tom 3
Wydawnictwo W.A.B.. 
Data wydania 2012-05
Stron 464

„Baśniobór" to pięciotomowy cykl powieści fantasy dla dzieci i młodzieży, który odniósł oszałamiający sukces na całym świecie i od dłuższego czasu zajmuje czołowe miejsca na listach bestsellerów. W Polsce właśnie ukazał się trzeci tom serii, zatytułowany „Plaga cieni". Nie ukrywam, że czekałam na niego z niecierpliwością, gdyż dwie poprzednie części absolutnie mnie zauroczyły.

Fabuła powieści stanowi bezpośrednią kontynuację wydarzeń, jakie miały miejsce w poprzednim tomie. Główni bohaterowie, Kendra i jej młodszy brat, Seth, nadal przebywają u swoich dziadków Sorensonów, opiekunów tytułowego Baśnioboru, czyli tajnego rezerwatu dla magicznych stworzeń. Choć udało im się pokonać żarłocznego demona i schwytać zdrajczynię Vanessę, Baśniobór jeszcze nigdy nie był tak zagrożony. Na terenie rezerwatu w zabójczym tempie szerzy się niebezpieczna plaga, która sprawia, że wszystkie dotknięte nią stworzenia światła stają się mroczne i przechodzą na stronę ciemności. Mało tego, wszystko wskazuje na celowy sabotaż, który ma na celu zniszczenie tego niezwykłego miejsca. W tym samym czasie Kendra, która otrzymała niezwykły dar i stała się wróżkokrewna, zostaje wezwana na spotkanie Rycerzy Świtu, którym przewodzi tajemniczy Kapitan, ukrywający swą twarz za maską.

Brandon Mull ponownie porywa czytelnika w magiczną podróż pełną wróżek, skrzatów, satyrów, nimf i centaurów, które można ujrzeć jedynie po wypiciu czarodziejskiego mleka, otwierającego oczy zwykłych ludzi na to, co niezwykłe i bajkowe. Z każdym kolejnym tomem poznajemy nowe niezwykłe stworzenia, które wzbogacają stworzony przez niego świat. Tym razem bardzo spodobał mi się opis siedmiu królestw założonych przez nypsiki – maleńkie ludziki, mniejsze nawet od krasnali, które od razu skojarzyły mi się z państwem liliputów w „Podróżach Guliwera".

„Plaga cieni" to jak dotąd zdecydowanie najmroczniejsza część cyklu, a bohaterowie muszą nieustannie zmagać się z niebezpieczeństwami i zagrożeniami, które czyhają na nich na każdym kroku. Nie wiadomo komu ufać, kto jest zdrajcą, a kto przyjacielem. Przez pewien czas fabuła biegnie dwutorowo – rodzeństwo po raz pierwszy zostaje rozdzielone i czekają ich odmienne przygody. Dzięki temu lepiej poznajemy zarówno Kendrę, która odnajduje w sobie duże pokłady odwagi, jak i Setha, który w końcu wykazuje nieco rozsądku. Obydwoje dorastają i w porównaniu z pierwszym tomem cyklu widać zmianę, jak w nich zaszła. Dotyczy to zwłaszcza niesfornego chłopca, który wprawdzie nadal nielegalnie sprzedaje satyrom baterie i wymyka się bez pozwolenia do lasu, ale coraz częściej zastanawia się nad swoim postępowaniem i staje się bardziej odpowiedzialny.

Książka przeznaczona jest dla dzieci w wieku 9+ i poza interesującą fabułą, która z pewnością porwie młodego czytelnika, zawiera także elementy edukacyjne. Przede wszystkim jest to opowieść o sile przyjaźni, odwadze i o tym, że każda podjęta decyzja niesie za sobą określone konsekwencje. Odniosłam jednak wrażenie, że w poprzednich tomach wyraźniej zostało podkreślone zagrożenie, jakie niesie za sobą nieposłuszeństwo i łamanie zakazów. W „Pladze cieni" Mull niejako sam zaprzeczył sam sobie – poprzednio udowadniał, że ignorując polecenia dorosłych Seth nieustannie pakuje się w kłopoty. Tym razem jednak, samodzielnie wymykając się do lasu, chłopiec jako pierwszy odkrył zagrożenie, jakie czyha na rezerwat. Dobrze przynajmniej, że wyraźnie zostało podkreślone, jaka jest różnica między głupotą a odwagą...

„Baśniobór" można także odczytać jako książkę o ekologii i potrzebie chronienia wszystkich żyjących na świecie gatunków zwierząt i roślin. W dosyć intrygujący sposób, na podstawie hodowli zombie, dzieci mogą dowiedzieć się, dlaczego należy dbać także o te stworzenia, które są brzydkie lub zagrażają człowiekowi.

Jedna rzecz niestety się autorowi nie udała. W trakcie wykonywania niebezpiecznej misji dla Rycerzy Świtu, ginie dwoje towarzyszy Kendry. Reakcja pozostałych jest co najmniej dziwna – wprawdzie niby są zasmuceni, ale wydaje się, że śmierć przyjaciół niespecjalnie ich obeszła i szybko przechodzą nad nią do porządku dziennego. Mull opisuje to w zasadzie bez emocji, jakby po łepkach, byle dalej pociągnąć fabułę. Nie dość, że wypada to przeraźliwie wręcz nienaturalnie, to po prostu nie pasuje to do książki przeznaczonej dla dzieci, które mogą odnieść wrażenie, że tak tragiczna strata przyjaciela to nic wielkiego. W końcowych rozdziałach autor na szczęście naprawia nieco swój błąd, jednak pewien niesmak pozostaje.

Braki fabularne wynagradza bardzo ładne wydanie powieści nawiązujące do poprzednich tomów. Lekturę urozmaicają świetne ilustracje autorstwa Brandona Dormana, idealnie pasujące do wydarzeń przedstawionych w kolejnych rozdziałach. Ponadto, na końcu książki można znaleźć piętnaście tematów do dyskusji, które umożliwiają młodym czytelnikom lepsze zrozumienie problemów, które zostały poruszone w powieści. Pozwalają one także rodzicom zwrócić uwagę dzieci na najistotniejsze kwestie zawarte w książce.

Podsumowując, „Plaga cieni" to bardzo dobra kontynuacja fascynującego cyklu dla młodych miłośników magii, tajemnic i przygody. Jestem przy tym przekonana, że przypadnie ona do gustu również starszym czytelnikom; mnie zaczarowany świat Baśnioboru porwał całkowicie i już z niecierpliwością czekam na kolejny tom.

Moja ocena: 5/6

Przeczytaj także recenzje pozostałych tomów cyklu:

1. "Baśniobór"
2. "Baśniobór. Gwiazda Wieczorna wschodzi"

Za egzemplarz książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu WAB oraz portalowi Secretum, na którym tekst został opublikowany jako oficjalna recenzja.