"Czerwony testament. Tom 1" Ksawery de Montepin

Tytuł Czerwony testament
Tom 1
Autor Ksawery de Montepin
Wydawnictwo Damidos
Data wydania 2012-07
Stron 413

Jeśli podobała się Wam „Kwiaciarka" pióra Ksawerego de Montepin, kolejna powieść tegoż autora, która ukazała się niedawno nakładem wydawnictwa Damidos, także powinna przypaść Wam do gustu. Pod wieloma względami „Czerwony testament" przypomina swoją poprzedniczkę – akcja obydwu książek toczy się w Paryżu i jego okolicach u schyłku XIX wieku, łączy je także zawiła intryga.

Zamożny hrabia de Thonnerieux postanawia uczcić narodziny córki i nagrodzić sześcioro dzieci, które przyszły na świat w najbliższej okolicy w tym samym co ona dniu. Z tej okazji cała szóstka otrzymuje złote medaliony z wygrawerowanymi na nich tajemniczymi słowami, które w chwili osiągnięcia pełnoletniości dadzą im prawo do odbioru znacznej sumy pieniędzy. Niestety stary hrabia umiera załamany przedwczesną śmiercią żony i córki, a jego testament zostaje wykradziony przez dwóch złodziei. Po zapoznaniu się z jego treścią, pozbawieni skrupułów mężczyźni knują zbrodniczy plan, który ma zapewnić im przejęcie całej fortuny hrabiego. W jego realizacji nie cofną się przed niczym...

Fabuła powieści wciąga niemal od pierwszych stron, trzeba jedynie przyzwyczaić się do specyficznego języka, jakim posługuje się autor. Bądź co bądź, książka została napisana ponad sto dwadzieścia lat temu, nie powinno więc dziwić, że bohaterowie posługują się nieco przestarzałym słownictwem i wysławiają się z wyszukaną galanterią. Nadaje to powieści specyficznego klimatu, który podkreśla realia epoki z rozmachem nakreślone przez Ksawerego de Montepina. Pośród bohaterów spotkamy zarówno bogatych arystokratów i przedstawicieli ówczesnej inteligencji, jak i paryską biedotę, ludzi walczących o przetrwanie każdego kolejnego dnia. Pierwszy tom powieści dopiero w niewielkim stopniu ujawnia przed czytelnikami pełnię intrygi, jaką knują dwaj zbrodniarze pragnący przejąć majątek hrabiego de Thonnerieux. W trakcie kolejnych rozdziałów coraz lepiej poznajemy ich szubrawy plan, ale na jego kulminacyjny moment trzeba będzie jeszcze poczekać.

Największym atutem powieści jest niewątpliwie bardzo dobrze przedstawiona ciemna strona ludzkiej duszy. Dotyczy to nie tylko dwóch głównych czarnych charakterów, którzy są do cna zepsuci, obce są im jakiekolwiek wyrzuty sumienia czy skrupuły, a liczą się dla nich jedynie pieniądze i własna wygoda, ale także (a może przede wszystkim) postaci drugoplanowych. Widzimy więc matkę, która wiedząc, że syn otrzyma wysoki spadek po osiągnięciu pełnoletniości, usilnie namawia go na przyjęcie święceń kapłańskich, a w ostateczności rozważa nawet jego zamordowanie(!), byle tylko osobiście dobrać się do potencjalnych funduszy. Jest i oberżysta, który choć współczuje swoim biednym lokatorkom, to jednak odwiedzającemu ich lekarzowi poleca z góry ściągać od nich rachunek, dopóki mają jeszcze jakiekolwiek pieniądze. De Montepin obnaża ludzką duszę i ukazuje to, co złe, czego powinniśmy się wstydzić, a co często tolerujemy w swoim otoczeniu. Żałuję jedynie, że stworzeni przez niego bohaterowie są czarno-biali - albo źli niemalże do szpiku kości, albo chodzące wzory cnót. Jest to dość charakterystyczne dla powieści powstałych kilkadziesiąt, a nawet kilkaset lat temu, może jednak nieco razić współczesnego czytelnika.

Nie sposób nie zauważyć także pewnych schematów, jakie powtarzają się zarówno w „Kwiaciarce", jak i „Czerwonym testamencie". W obydwu pojawia się postać pięknej, młodej i niewinnej dziewczyny, która opiekuje się chorą matką i staje się celem intrygi złoczyńców. Podobnie wygląda również sprawa oskarżenia przez zaślepionego i nieuczciwego urzędnika niewinnej osoby o popełnienie zbrodni, czy też miłości, jaka rodzi się między dwojgiem młodych ludzi już po pierwszym, przelotnym spotkaniu. Można by wymieniać więcej przykładów, które łączą fabuły tych dwóch powieści, ale przymknę na nie oko, ponieważ częściowo mogą one po prostu wynikać z realiów epoki, w jakiej zostały napisane oraz oczekiwań ówczesnych czytelników.

„Czerwony testament" to książka dla miłośników historycznych kryminałów i romansów, choć ten drugi wątek został dopiero delikatnie zasygnalizowany i z pewnością będzie rozwinięty w kolejnym tomie.

Książkę przeczytałam w ramach sierpniowej edycji wyzwania Book-Trotter. Przypominam także o ankiecie na temat wrześniowej edycji wyzwania - znajdziecie ją z prawej strony :)

Za udostępnienie egzemplarza książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Damidos oraz portalowi Secretum.pl, na którym również została opublikowana powyższa recenzja.