"Nawałnica mieczy" George R.R. Martin

Tytuł Nawałnica mieczy. Stal i śnieg
Tytuł oryginału  A Storm of Swords.  
Seria Pieśń Lodu i Ognia 
Tom 3
Część 1
Autor George R.R. Martin
Wydawnictwo Zysk i S-ka
Stron 608

Cykl „Pieśń Lodu i Ognia” zdobywa coraz większą sławę, głównie za sprawą zrealizowanego z rozmachem serialu HBO, „Gra o tron”. „Nawałnica mieczy” to trzecia, najobszerniejsza jak dotąd, część serii – George R.R. Martin zdradził na swoim blogu, że jej manuskrypt liczył aż 1521 stron! Dlatego też w Polsce została wydana w dwóch tomach, zatytułowanych odpowiednio „Stal i śnieg” oraz „Krew i złoto”.

 „Nawałnica mieczy” stanowi bezpośrednią kontynuację „Starcia królów”. Akcja pierwszych rozdziałów toczy się nawet jednocześnie z wydarzeniami opisanymi na ostatnich stronach poprzedniego tomu sagi. Siedem Królestw ogarnia gorączka wojny. Rodzeństwo Starków zostało rozdzielone i każdy z nich musi walczyć o przetrwanie na własną rękę. Sansa próbuje odnaleźć się wśród intryg na dworze króla Joffreya, obwołany królem północy Robb mierzy się z nowymi obowiązkami, natomiast Arya, Brandon i Rickon (choć o tym ostatnim praktycznie nic się z tego tomu nie dowiadujemy) próbują odnaleźć bezpieczną drogę do miejsca swego przeznaczenia. W tym samym czasie na dalekim Wschodzie, Daenerys Targaryen zbiera armię, by w stosownym czasie upomnieć się o swoje dziedzictwo – tron Siedmiu Królestw.

Tytuł Nawałnica mieczy. Krew i złoto
Tytuł oryginału A Storm of Swords
Seria Pieśń Lodu i Ognia 
Tom 3
Część 2
Autor George R.R. Martin
Wydawnictwo Zysk i S-ka
Stron 574

W porównaniu z poprzednimi tomami, w „Nawałnicy mieczy” znajdziemy znacznie więcej elementów fantastycznych. Nadal jednak nie wysuwają się one na pierwszy plan, tylko stanowią tło dla niektórych wydarzeń. Oprócz smoków towarzyszących Daenerys, pojawia się kapłanka nieznanego boga światła, Melisandre. Niewiele o niej wiadomo, choć wszystko wskazuje na to, że nie jest tym, za kogo się podaje i służy znacznie mroczniejszemu bóstwu. Najwięcej fantastyki wiąże się jednak z wydarzeniami, jakie mają miejsce za Murem, w mroźnej krainie zamieszkanej przez dzikich oraz upiornych Innych, którzy po setkach lat budzą się z uśpienia.

Jestem absolutnie zafascynowana całą serię „Pieśni Lodu i Ognia”, która zdecydowanie nie ma sobie równych i trudno jest porównać ją do jakiegokolwiek innego cyklu fantasy. Martin z niesamowitym rozmachem stworzył całe uniwersum – świat, który przypomina nieco nasze średniowiecze oraz ścierające się ze sobą, szczegółowo opisane, kulty kilku religii. Wszystko zostało dopracowane w najdrobniejszym nawet detalach, dzięki czemu tak łatwo jest dać się porwać tej niezwykłej opowieści.

Podobnie jak poprzednio narracja jest prowadzona z punktu widzenia wielu postaci, co ułatwia płynne prowadzenie wielu wątków i pokazanie wydarzeń z różnych perspektyw. Muszę przyznać, że nigdy nie spotkałam się z tak rozbudowaną i wielotorowo prowadzoną fabułą. Po prostu majstersztyk! Autorowi udało się także nie wpaść w pułapkę szablonowości, jaka czyha na pisarzy tworzących tak licznych bohaterów – każda postać jest dopracowana, przemyślana i przede wszystkim wiarygodna w tym, co robi i mówi. Próżno też szukać tu podziału na to, co jest dobre a co złe – ludzie stworzeni przez Martina nie są czarno-biali. Gdy poznajemy ich bliżej, okazuje się, że mają swoje wady i zalety, mocne i złe strony. Jedynie w kilku nielicznych przypadkach można stwierdzić, że mamy do czynienia z prawdziwie złą jednostką – vide Joffrey Baratheon.

Martin bez skrupułów „morduje” postaci, do których czytelnik zdążył się już przywiązać. Zapoczątkował to już w pierwszym tomie sagi, uśmiercając jednego z głównych bohaterów. Przygotujcie się na to, że w „Nawałnicy mieczy” pożegnamy jeszcze kilka osób, zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. Ktoś nieoczekiwanie wróci, pojawi się też kilka nowych postaci. Szczegółów nie będę Wam zdradzać, by nie psuć przyjemności czytania. Jedno jest pewne – będzie się działo!

Jeśli jeszcze nie znacie „Pieśni Lodu i Ognia”, koniecznie po nią sięgnijcie, a jeśli lektura „Gry o tron” i „Starcia królów” jest już za Wami, nie czekajcie dłużej – trzeci tom cyklu jest równie dobry, co jego poprzednicy. Polecam!

Moja ocena: 6/6

Książki przeczytałam w ramach wyzwania "Z półki"