"Czerwień rubinu" Kerstin Gier

Tytuł Czerwień rubinu
Autor Kerstin Gier
Seria Trylogia czasu
Tom 1
Wydawnictwo Egmont
Rok wydania 2014

Gwendolyn Shepherd to pozornie typowa brytyjska szesnastolatka. Wraz z mamą i dwojgiem młodszego rodzeństwa mieszka w rezydencji swej arystokratycznej babki, lady Aristy. Jej rodzina nie jest jednak zwyczajna, od kilku stuleci niektórzy jej członkowie ujawniają niezwykłą zdolność – potrafią przenosić się w czasie.

Wszystko wskazuje na to, że w pokoleniu Gwen szczęśliwą (lub wręcz przeciwnie) posiadaczką niezwykłego genu, który ujawnia się w pełni w wieku szesnastu-siedemnastu lat, jest jej kuzynka Charlotta. Od wczesnego dzieciństwa jest więc przygotowywana do podróży, które przyjdzie jej wykonać – pobiera lekcje historii, uczy się języków obcych, fechtunku, dawnych tańców i etykiety. Dlatego wszyscy przeżywają szok, gdy pewnego dnia okazuje się, że zaszła ogromna pomyłka – to Gwen została obdarzona zdolnością podróży w czasie i teraz, zupełnie do tego nieprzygotowana, będzie musiała odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Dziewczyna zostaje wprowadzona do tajemnego stowarzyszenia, gdzie poznaje Gideona de Villiers, z którym ma za zadanie wykonać niezwykłą misję w przeszłości.

„Czerwień rubinu” otwiera cieszącą się dużą popularnością „Trylogię czasu”. Wśród licznych romansów paranormalnych i młodzieżowych dystopii, wyróżnia się ona interesującym motywem podróży w czasie. Nie są to ze strony bohaterów zaplanowane wędrówki w przeszłość dzięki wehikułowi czasu, lecz spontaniczne przeskoki, które można nieco kontrolować dzięki tajemniczemu wynalazkowi, przypominającemu zwykły chronometr. Autorka w ciekawy sposób pokazała, jak delikatne nawet ingerencje w przeszłość mogą wpływać na teraźniejszość, choć przyznaję, że czasem można poczuć się nieco zagubionym w chronologii wydarzeń.

Akcja pierwszego tomu trylogii skupia się przede wszystkim na oswojeniu się głównej bohaterki z nową sytuacją i wprowadzeniu czytelnika w temat podróży w czasie. Gwen poznaje szczegóły swojej misji i wraz z Gideonem odbywa kilka skoków w przeszłość. Powoli nawiązuje się także między nimi nić porozumienia, ze strony dziewczyny wzmocniona młodzieńczym zadurzeniem. Uczucia chłopaka pozostają natomiast niewiadomą zarówno dla niej, jak i dla czytelnika. Wraz z rozwojem akcji pojawiają się także mroczne sekrety związane ze stowarzyszeniem, do którego oboje należą. Okazuje się, że intencje jego założyciela wcale nie są tak szlachetne, jak mogłoby się wydawać.

Główna bohaterka wpisuje się w schemat, zgodnie z którym przedstawiana jest zdecydowana większość dziewczęcych postaci w powieściach dla nastolatków, zwłaszcza tych należących do młodzieżowych romansów. Nie wyróżnia się niczym szczególnym, nie poraża urodą czy intelektem, jest nieco niezdarna, a jednocześnie słodka i urocza. Błyskawicznie daje się przy tym zauroczyć przystojniakowi, który na przemian flirtuje z nią bądź traktuje ją zupełnie chłodno. Nie brzmi to zachęcająco, a jednak muszę przyznać, że o ile z przymrużeniem oka patrzę na emocjonalne rozterki takich bohaterek, Gwendolyn szczerze polubiłam – za jej poczucie humoru i pełną samoświadomość. Nie mogę natomiast powiedzieć tego samego na temat Gideona, który ze strony na stronę drażnił mój system nerwowy – ot, zadufany w sobie młody przystojniaczek, któremu dziewczęta podają się na tacy i który w pełni zdaje sobie sprawę z wrażenia, jakie wywołuje.

Podczas lektur takich książek jak „Czerwień rubinu” na nowo odkrywam w sobie młodziutką dziewczynę, która z przyjemnością śledzi romantyczną historię z domieszką fantastyki i tajemnicy. Kerstin Gier stworzyła historię lekką, przyjemną, zabarwioną nutką tajemnicy i przygody. Czyta się ją błyskawicznie i naprawdę z żalem odkłada się książkę na półkę. Na szczęście na podorędziu są jeszcze dwa kolejne tomy trylogii. 

Za egzemplarz książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literacki Egmont