"Krwawy szlak" Moira Young

Tytuł Krwawy szlak
Autor Moira Young
Seria Kroniki Czerwonej Pustyni
Tom 1
Wydawnictwo Egmont
Rok wydania 2014

Daleka przyszłość. Świat to jedna wielka pustynia, na której przeżyć mogą tylko najtwardsi i najsprytniejsi. Osiemnastoletnia Saba mieszka wraz z ojcem, bratem bliźniakiem Lugh oraz młodszą siostrą Emmi w niewielkiej, rozpadającej się chacie u brzegu wyschniętego jeziora. 

Ich życie toczy się powoli bez większych problemów aż do dnia, w którym czterech nieznanych jeźdźców porywa brata i zabija ojca dziewczyny. Od tej pory głównym celem Saby jest odnalezienie i uwolnienie Lugh. Wyrusza w niebezpieczną podróż przez gorące pustkowia, podczas której przyjdzie jej się zmierzyć z różnej maści zbirami, groźnymi stworami i swoją własną słabością.

Podczas wędrówki Saby przez pustynię do Miasta Nadziei nasunęło mi się skojarzenie z filmem „Mad Max. Pod Kopułą Gromu”, które pogłębiło się z chwilą, gdy główna bohaterka już do niego dotarła. Świat zniszczony w wyniku nieokreślonej katastrofy, pustynne przestrzenie i ludzie wiodący albo życie nomadów, albo mieszkańców obozowisk, wobec których „plugawe” brzmi jako komplement – brzmi znajomo? Dodatkowo mamy jeszcze walki na śmierć i życie w klatce, dzięki którym kwitnie hazard i zaspokajane są najbardziej prymitywna żądza krwi otumanionego narkotykiem tłumu. Z tym, że zamiast Gibsona mamy tu młodą twardzielkę, dla której złamać komuś szczękę, to jak splunąć.

Połączenie motywu rodem z Mad Maksa, nastoletniej bohaterki i wątku romantycznego brzmi nieco karkołomnie, ale o dziwo zaowocowało naprawdę przyjemnym w odbiorze rezultatem. W dodatku będący pozytywnie zaskakującą odskocznią od schematu powieści młodzieżowych, w których bohaterki szukają przede wszystkim miłości u boku cud-chłopaka. Saba nie szuka tego jedynego, skupia się przede wszystkim na przetrwaniu oraz poszukiwaniu brata. Choć w książce pojawia się wątek miłosny, ogranicza się on raczej do flirtu i stanowi jeden z elementów tła, a nie główną oś fabuły.

Moira Young stworzyła ciekawą protagonistkę – twardą, bezwzględną, przez długi czas wręcz antypatyczną. Początkowo odstręcza obsesyjnym zapatrzeniem w Lugha, które wykracza poza zwykłą siostrzaną miłość, oraz wrogim, brutalnym wręcz traktowaniem Emmi. Niemniej jednak wraz z rozwojem akcji, Saba zmienia się, z jednej strony staje się coraz twardsza i niezależna, a z drugiej pozbywa się nieco emocjonalnej skorupy i otwiera się na innych ludzi.

Niestety nie brak tu także pewnych mankamentów, które nieco tłumią entuzjazm. Dotyczy to m.in. braku racjonalnego wytłumaczenia dla niektórych wydarzeń, jak choćby niespodziewanej reakcji pewnego Tontona w scenie kulminacyjnej. Zastanawiać można się także nad niezwykłymi umiejętnościami Saby, która wychowując się na odludziu tylko z dwojgiem rodzeństwa i lekko szalonym ojcem, nagle okazuje się niezrównaną wojowniczką. Przede wszystkim jednak, brakowało mi wytłumaczenia realiów świata przedstawionego – co spowodowało katastrofę, w wyniku której świat przypomina pustynię oraz kim są Tontoni. Mam nadzieję, że informacje to pojawią się w kolejnym tomie.

Podsumowując, „Krwawy szlak” to bardzo dobra młodzieżówka, która świetnie wpisuje się w nurt tak popularnych obecnie dystopii, a jednocześnie pozytywnie wyróżnia się na ich tle oryginalnym pomysłem i postacią głównej bohaterki. Jestem bardzo ciekawa dalszych części „Kronik Czerwonej Pustyni” i liczę na to, że nie będziemy musieli na nie zbyt długo czekać.

Za egzemplarz książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Literacki Egmont