"Księga wilkołaków. Przewodnik po Zmiennokształtnych, Likantropach i Zwierzołakach" Dr Bob Curran

Tytuł Księga wilkołaków
Autor Dr Bob Curran
Liczba stron 184
Wydawnictwo Verbum Nobile
Rok wydania 2010

Trwający od kilku lat boom na wampirze i wilkołacze motywy w powieściach młodzieżowych sprawił, że dotąd mroczne i niebezpieczne stwory zaczęliśmy postrzegać jako wymuskanych „bad boyów”, których obłaskawia miłość do ślicznej i niewinnej dziewczyny. Uh, trudno nie dostać gęsiej skórki, lecz nie ze strachu, a raczej niesmaku, do czego sprowadza się obecnie istoty, które przez stulecia wzbudzały głównie grozę i przerażenie.

„Księga Wilkołaków. Przewodnik po Zmiennokształtnych, Likantropach i Zwierzołakach” autorstwa dr. Boba Currana to propozycja dla osób, które mają dość przesłodzonego wizerunku wilkołaka i pragną poznać prawdziwą historię kryjącą się za opowieściami o zmiennokształtnych stworach. Książka podzielona została na pięć rozdziałów, w których mowa jest o różnych aspektach wierzeń na temat ludzi przyjmujących zwierzęcą postać. 

Gdzieś w najdalszych i najciemniejszych zakamarkach ludzkiego umysłu czai się dzika bestia, prastara i pierwotna. Jest ona pamiątką po naszych dzikich przodkach, fragmentem ich drapieżnej natury. Choć tysiąclecia rozwoju nadały gatunkowi ludzkiemu pozory cywilizacji i kultury, pod warstwą ogłady w każdym z nas drzemie zwierzę, czekające tylko na sposobną chwilę, by siać trwogę, a nawet śmierć (str. 5).

W kolejności chronologicznej poznajemy relacje między człowiekiem a wilkiem, które już przed tysiącami lat zaowocowały przekonaniem, że niektórzy ludzie mogą przybrać zwierzęcą postać. Początkowo dotyczyło to przede wszystkim szamanów, w których wstępował duch zwierzęcia i nie było to postrzegane, jako coś złego lub przerażającego, wręcz przeciwnie - było wręcz pożądane. Drapieżnik taki jak wilk uosabiał wszystkie cechy doskonałego myśliwego, jednym słowem miał dokładnie to, czego chciał człowiek – siłę, spryt i nieustępliwość. Dr Curran przytacza wiele legend i mitów z różnych stron świata, w których pojawiają się osoby zmiennokształtne, przyjmujące postać nie tylko wilka, ale także psa, lisa lub szakala. Choć dominują historie europejskie, nie brak tu także legend indiańskich czy azjatyckich. Nie ukrywam jednak, że niestety dysproporcja między nimi jest dość znaczna.

Autor publikacji skupia się przede wszystkim na udokumentowanych historiach o wilkołakach, poczynając od okresu Średniowiecza, a na latach współczesnych kończąc. Według niego likantropia ściśle wiąże się z zaburzeniami umysłowymi. Przytacza wiele opowieści, w których dany człowiek jest święcie przekonany, że jest wilkołakiem - odczuwa głód surowego mięsa, szukania ofiar, jest przekonany, że zmienia postać. Co ciekawe, taki pogląd prezentowali także już niektórzy badacze kilkadziesiąt, a nawet kilkaset lat temu. Niestety znacznie częściej wierzono, że wszelkie przemiany, bądź deformacje ciała są wynikiem klątwy lub działania diabła, stąd też ludzi nimi dotkniętymi najczęściej spotykała śmierć. 

Dodatkowym atutem książki są mroczne ilustracje wykonane przez Iana Daniela, którego prace pojawiły się również m.in. na okładka książek Edgara A. Poe i Orsona S. Carda. Pobudzają wyobraźnię i świetnie uzupełniają bogatą treść.

Podsumowując, choć spodziewałam się znaleźć tu więcej legend i podań, jestem bardzo zadowolona z lektury „Księgi wilkołaków”, która znacznie zbogaciła moją wiedzę na temat likantropii i to nie tej literackiej, a postrzeganej z punktu widzenia historii i nauki. Praca dr. Currana to bogate kompendium wiedzy na temat nie tylko wilkołaków, ale zmiennokształtnych w ogóle, dlatego serdecznie polecam ją wszystkim zainteresowanym tą tematyką. 

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Book-Trotter (literatura irlandzka).