"Cięcie" Veit Etzold

Tytuł Cięcie
Autor Veit Etzold
Wydawnictwo Akurat
Rok wydania 2014
Stron 544

Jeśli nie ma tego na Facebooku, to czy wydarzyło się naprawdę? To co kiedyś było tylko żartem, staje się obecnie coraz bardziej realistyczne.  Masz nowego chłopaka, wyjeżdżasz z miasta, czy wychodzisz ze znajomymi do klubu – podziel się tym na „fejsie” i czekaj na „lajki”. Wielu ludzi przestało kontaktować się ze sobą inaczej niż poprzez maile i portale społecznościowe. Do listy znajomych przyłącza się rzesze osób, które czasem zna się tylko z widzenia. A co jeśli wśród nich kryje się morderca?

Pewnego dnia do siedziby Krajowej Policji Kryminalnej w Berlinie przychodzi niepozorna przesyłka, płyta CD adresowana do komisarz Clary Vidalis. Jest na niej tylko jeden plik – krótki film, na którym widać śmierć młodej dziewczyny, Jasmin Peters. Śmierć brutalną i okrutną. Tuż po tym, jak dziewczyna wypowiada złowieszcze słowa Nie jestem pierwsza i nie jestem ostatnia, skryty w mroku mężczyzna podrzyna jej gardło. I nie jest to makabryczny żart, ani doskonałe efekty specjalne. Jednak gdy policja odnajduje w mieszkaniu Jasmin jej zwłoki, okazuje się, że nie żyje ona już od… ośmiu miesięcy. Jak to możliwe, by nikt - ani rodzina, ani przyjaciele - nie zauważył jej zniknięcia? Rozwiązanie jest tyleż proste, co makabryczne – przez cały ten czas morderca aktualizował jej profil na FB, przekonując wszystkich, że Jasmin udała się w daleką podróż. A to dopiero pierwsza odnaleziona ofiara.

Drugim wątkiem, który co pewien czas przeplata się co pewien czas z główną osią fabuły, to historia niejakiego Alberta Torino, mającego aspiracje zrewolucjonizować świat rozrywki – najpierw niemiecki, a potem światowy. Stworzony przez niego program nowego formatu, „Shebay”, to wulgarna hybryda powstała z połączenia Top Model i aukcji internetowych. Występujące w niej dziewczyny walczą o tytuł Miss; wygrać mogą dzięki głosom internautów, z których jeden będzie miał szansę na główną nagrodę – noc spędzoną ze zwyciężczynią. 

„Cięcie” szokuje już od pierwszych stron – brutalnością, makabrą, przekraczaniem granic. Trudno uwierzyć, że jest to debiutancka powieść Veita Etzolda, który tak doskonale wypełnił ramy gatunku, że wielu starych wyjadaczy mogłoby się od niego uczyć. Porusza tematy kontrowersyjne – pedofilię, nekrofilię, tortury, brutalny, wyuzdany seks. I nie prześlizguje się po nich, o nie, wręcz przeciwnie, drąży je, wyciąga na światło sprawy, o istnieniu których wielu wolałoby nie wiedzieć. W świecie, w którym niewiele już szokuje, Etzold wyznacza nowe standardy.

Powieść jest przede wszystkim rasowym thrillerem i to wątek kryminalny, działania mordercy oraz tropiących go policjantów stoją tu na pierwszym miejscu. Niemniej jednak gdzieś w tle daje się dostrzec obraz współczesnego świata, który jest tak prawdziwy, że przeraża. Internet do tego stopnia wkroczył w nasze codzienne życie, że zmienił sposób myślenia i postrzegania rzeczywistości. Jest idealnym środowiskiem dla psychopaty – dzięki kilku kliknięciom można zdobyć informacje na temat niemal każdego z nas, informacje, których dawniej nikomu byśmy nie ujawnili dobrowolnie. Jednocześnie zapewnia niemal absolutną anonimowość, jeśli ktoś naprawdę zna się na rzeczy, pozostaje nieuchwytny niczym duch, a jednocześnie śmiertelnie niebezpieczny.

Jedynym zgrzytem, choć muszę zaznaczyć, że niewielkim, jest dosyć sztampowe powielenie schematu w kreacji dwojga głównych bohaterów. Tropiąca mordercę policjantka od lat próbuje uporać się z traumą związaną ze śmiercią młodszej siostry, topiąc ją w alkoholu i chorobliwym wręcz zaangażowaniu w prowadzone przez siebie śledztwa. Z kolei ścigany przez nią Bezimienny również ma w swoim życiorysie przeżycia, które naznaczyły go piętnem i sprawiły, że stał się tym, kim jest. Na tym polu autorowi zabrakło niestety oryginalności.

Po lekturze „Cięcia” miłośnicy mocnych wrażeń będą zachwyceni, osoby delikatne mogą dostać mdłości, ale nie sądzę, by ktokolwiek przeszedł koło tej powieści obojętnie. Skoro tak wygląda debiut, z niecierpliwością i gęsią skórką czekam na kolejne książki autora.

Za egzemplarz książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Akurat oraz firmie Business&Culture.