"Kłamcianka towarzyska" (recenzja gry)

Wczoraj dzieliłam się wrażeniami z lektury „Kłamcy 2,5. Machinomachii”, a dzisiaj, zgodnie z obietnicą, chciałabym przybliżyć Wam grę, która do owej książki została dołączona. „Kłamcianka towarzyska” to bardzo dobre uzupełnienie nie tylko najnowszych opowiadań o anielskim cynglu, Lokim, ale całego cyklu „Kłamca”. 

Cel gry

Gdy nie wiadomo, o co chodzi, to pewnie chodzi o… anielskie pióra. To najbardziej pożądana przez Lokiego waluta, dlatego celem każdego z graczy jest uzbieranie jak największej ich ilości poprzez wystawianie kolejnych postaci, wyzywanie przeciwników do walki i kombinowanie.

Opakowanie i zawartość

Niewielkie, eleganckie pudełko jest formatu książki, do której została dołączona gra. Znajduje się w niej 110 kart (10 kart bohaterów oraz 100 kart postaci). Na spodzie pudełka można znaleźć skrócone zasady gry, ale – co ciekawe i niestety średnio wygodne – szczegółową instrukcję znajdziemy na ostatnich kartach książki.

Karty bohaterów

Rozgrywka

Przed rozpoczęciem gry każdy z graczy otrzymuje losowo jedną z kart bohaterów oraz siedem kart postaci. Tę pierwszą kładzie się na stole i jest widoczna dla każdego, natomiast pozostałe trzyma się w ręku, bo będą stanowić naszą prywatną armię.

Rozgrywkę rozpoczyna osoba, która jako ostatnia czytała „Kłamcę”. W każdej turze można wykonać jedną z czterech akcji:

• walka – wystawiamy dowolną postać z ręki, by zaatakować wybranego przeciwnika

• zagranie Efektu – jedynie część kart daje taką opcję

• uzupełnienie ręki – dobieramy karty ze stosu tak, by mieć ich na ręku siedem 

• wymiana – losowo wybieramy kartę z ręki jednego z graczy, a on wybiera jedną z naszych.

Karty postaci

Jeśli dochodzi do walki, każdy z graczy (nawet ci bezpośrednio nie biorący udziału w pojedynku) może zagrać Efekt lub użyć mocy swojego bohatera. 

W zależności od tego, jak nam się powiedzie podczas walki lub też jakie Efekty zostaną wykorzystane, tracimy lub zyskujemy nowe karty postaci. Gra kończy się z chwilą wykorzystania ostatniej karty ze stosu. Wygrywa osoba, która zebrała największą ilość piór dzięki kartom postaci trzymanych w ręku. 

Kłamca i Kłamczuch

Podsumowanie

„Kłamcianka” zachwyca wykonaniem – grafiki na kartach świetnie oddają ducha „Kłamcy”, są różnorodne, barwne i jednocześnie niepozbawione humoru. Mechanika gry także jest ciekawa, choć przy zaledwie trzech graczach rozgrywka po pewnym czasie może stać się zbyt monotonna (zbyt wiele kart ma dokładnie taką samą wartość podczas walki). Jednak im więcej osób chętnych do gry, tym staje się ona ciekawsza i bardziej nieprzewidywalna. I choć do sięgnięcia po nią wcale nie trzeba orientować się w anielsko-boskich działaniach Lokiego, gra stanowi przede wszystkim ciekawą atrakcję dla fanów cyklu „Kłamca”. 

Liczba graczy: 3 - 7 osób

Wiek: od 16 lat

Czas gry: 20 - 45 minut (im więcej osób tym szybsza rozgrywka)

Wydawca: SQN

Projektant: Lans Macabre 

Za egzemplarz gry serdecznie dziękuję Wydawnictwu Sine Qua Non.