"Pochłaniacz" Katarzyna Bonda

Sasza Załuska, doskonała profilerka, przed laty pracująca dla CBŚ, powraca do kraju po siedmioletnim pobycie w Wielkiej Brytanii, gdzie szlifowała swoje zdolności w Instytucie Psychologii Śledczej w Huddersfield. Niemal od razu dostaje propozycję nie do odrzucenia od dawnych przełożonych, którzy kontaktują ją z Pawłem Bławickim, jednym z lokalnych biznesmenów. Od pewnego czasu dostaje on pogróżki, a zadaniem Saszy jest opracowanie profilu ich autora. 

Pozornie prosta sprawa komplikuje się, gdy wychodzi na jaw, że mężczyzna, który ją zatrudnił był podstawionym człowiekiem, a sam Bławicki nic nie wie o tym zleceniu. Wkrótce w należącym do niego lokalu dochodzi do strzelaniny, w wyniku której ginie jego wspólnik, a menedżerka zostaje ciężko ranna. Śledztwo wprowadza Załuską w świat korupcji i gangsterów, którzy od lat trzymają w garści Trójmiasto. Trop prowadzi ją także do niewyjaśnionej zbrodni sprzed dwudziestu lat, której ofiarami padło dwoje nastolatków. 

Akcja powieści toczy się wprawdzie w roku 2013, ale Katarzyna Bonda wprowadza czytelnika również w mroczny świat lat 90., gdzie korupcja miała się w najlepsze, a niejasne powiązania między policją a światem przestępczym były na porządku dziennym. Tak samo zresztą jak powszechne mataczenie w prowadzonych śledztwach, tuszowanie niektórych spraw i afer, tajemnicze „znikanie” niewygodnych świadków. Gros ludzi zajmujących się dwadzieścia lat wcześniej gangsterką to obecnie szanowani biznesmeni, politycy i ludzie na świeczniku. Nie powinno więc dziwić, że dawne układy i kontakty nie umarły śmiercią naturalną. Przed przeszłością nikomu nie uda się uciec. Mafijne porachunki, intrygi i spiski, o których nie przeczyta się w prasie to właśnie świat, do którego prowadzi Załuską jej śledztwo.

Postać głównej bohaterki to obok skomplikowanej, ale wiarygodnej intrygi, oraz świetnie prowadzonej narracji kolejny atut tej powieści. Sasza wpisuje się w charakterystyczny dla kryminału typ śledczego borykającego się z alkoholizmem i ściganego przez demony przeszłości. Jednak w odróżnieniu od większości podobnych jej postaci, którzy niepowodzenia topią w wódce lub innych używkach, Załuska walczy ze swoim nałogiem. Dla siebie i dla swojej córeczki, której ojciec to, swoją drogą, kolejna ciemna plama w życiorysie profilerki. Sasza jest twarda i walczy o swoje, choć i jej zdarzają się potknięcia oraz gorsze dni. Jest ludzka i prawdziwa, a jednocześnie wzbudza sympatię, ma w sobie coś, co sprawia, że po prostu się jej kibicuje. 

Powiem krótko i może nieco sztampowo – „Pochłaniacz” naprawdę pochłania. I to dosłownie. Książki się nie czyta, tylko pożera i zanim człowiek się obejrzy, a już jest na sześćsetnej stronie i historia dobiega końca. Autorka udowadnia, że polski kryminał ma się świetnie. Pani Katarzyno, oby tak dalej! 

Za egzemplarz książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Muza.