Nocny Patrol, Siergiej Łukjanienko MAG, 2014 |
Anton Gorodecki, pracownik Nocnego Patrolu, szlifuje
swoje umiejętności pracy w terenie. Dotąd zajmował ciepłą posadkę za biurkiem,
teraz kierownictwo zleciło mu pilnowanie, czy nocą na ulicach Moskwy nie dochodzi
do napaści na ludzi ze strony sił Ciemności. I choć trwa rozejm między jasną a
ciemną stroną mocy, już na początku służby Antonowi przyjdzie zmierzyć się z
nielicencjonowanym wampirem oraz przekleństwem, które może zmieść z powierzchni
ziemi całe miasto.
Książka podzielona została na trzy opowieści
przedstawione z punktu widzenia Antona. Opowiadają o różnych, luźno powiązanych
ze sobą akcjach przeprowadzanych przez Nocny Patrol, a każda z nich coraz
bardziej wciąga czytelnika w rzeczywistość świata Zmroku. Magia nie polega tu
na machaniu różdżką czy szeptaniu sekretnych formuł, magowie nie biegają w
pelerynach, a wampiry i zmiennokształtni nie przypominają tych znanych z
większości powieści tego typu. Wszystko ma znacznie zwyczajniejszy wymiar, a
przez to bardziej przemawia do wyobraźni czytającego.
Trzymał się swojego śmiesznego łańcuszka, jakby to mogło go przed czymś ochronić. Chłopcze, gdyby to wszystko było takie proste... Nie pomoże ci srebro, ani osika, ani święty krzyż. Życie przeciwko śmierci, miłość przeciwko nienawiści... I siła przeciwko sile, ponieważ siła nie ma kategorii moralnych. To wszystko jest bardzo proste.
Trzymał się swojego śmiesznego łańcuszka, jakby to mogło go przed czymś ochronić. Chłopcze, gdyby to wszystko było takie proste... Nie pomoże ci srebro, ani osika, ani święty krzyż. Życie przeciwko śmierci, miłość przeciwko nienawiści... I siła przeciwko sile, ponieważ siła nie ma kategorii moralnych. To wszystko jest bardzo proste.
Łukjanienko stworzył fascynującą wizję świata, w którym magia
żyje i ma się doskonale, mimo że przeciętni ludzie jej nie dostrzegają. Niektórzy
zostają obdarzeni mocą, która budząc się czyni ich Innymi. Każdy dostaje wtedy
możliwość opowiedzenia się po jednej ze stron – Światła lub Ciemności, decyzja
ta ukierunkowuje całe ich przyszłe życie. Dzięki zawartemu przed setkami lat
Traktatowi, siły Dobra i Zła już się nie zwalczają, wypracowały trudny, ale
realny kompromis, którego głównym celem jest zachowanie równowagi sił.
Okazuje się jednak, że znany i pozornie oczywisty podział
nie istnieje, Jasność nie zawsze równa się dobru, a Ciemność złu. Szlachetny
uczynek może wywołać lawinę nieszczęść, a niejeden pozornie zły występek podyktowany
jest uczciwymi zamiarami. Światło może kierować się egoizmem i niezamierzonym okrucieństwem, a podążanie drogą
miłości może okazać się krokiem w Ciemność. Żaden z bohaterów nie jest tu
jednoznacznie dobry lub zły, każdym targają sprzeczne uczucia i emocje, a ich
pobudki nie zawsze pokrywają się ze stroną mocy, po której oficjalnie stoją.
Łukjanienko posiada niezwykły dar snucia wciągających
opowieści, przynajmniej jeśli chodzi o pierwsze tomy rozpoczynanych przez niego
cykli, bo z kontynuacjami bywa już różnie. Zaczarował mnie „Brudnopisem”, a dzięki
„Nocnemu Patrolowi” utwierdził mnie w przekonaniu, że należy do grona
najlepszych współczesnych rosyjskich pisarzy fantasy.
Bieżące wydanie to najnowsze wznowienie książki nakładem
Wydawnictwa MAG. Seria rozrosła się już do pięciu tomów, z których ostatni
dopiero teraz ma swoją premierę. Całość prezentuje się więc bardziej niż
apetycznie. Pozostaje mieć nadzieję, że w przypadku tego cyklu autor zakończy równie
dobrze, co zaczął. A póki co serdecznie polecam Wam lekturę „Nocnego Patrolu”,
żaden fan fantasy nie poczuje się nim zawiedziony.
Recenzja napisana dla portalu Duże Ka.
Książkę przeczytałam w ramach wyzwania Rosyjsko mi.
Muszę zapisać sobie tę serię, skoro autor tak dobrze wykreował świat ;)
OdpowiedzUsuńZapisuj, zapisuj :)
UsuńCzytałam i pewnie, gdy będę miała taką możliwość, przeczytam kolejne części. Fantasy z naszej części Europy ma swój specyficzny klimat i bardzo to doceniam.
OdpowiedzUsuńDrugi tom jest jeszcze lepszy :)
UsuńMiałam zakupić, ale postanowiłam najpierw poczytać recenzję. I jest :)
OdpowiedzUsuńPolecam się, jutro wrażenia z lektury "Dziennego Patrolu" ;)
UsuńKolejny raz czytam na Twoim blogu o rosyjskiej literaturze i przyznam, że jestem coraz bardziej pozytywnie do niej nastawiona... Na dodatek tym razem to fantasy, czyli moja działka :)
OdpowiedzUsuńPowinna Ci się spodobać nawet bardziej niż Marinina :)
UsuńNiech żyją wznowienia! Trochę już zapomnieliśmy o tej znakomitej serii, a dzięki wznowieniu przeczyta ją może jeszcze parę osób, które inaczej po nią by nie sięgnęły... Bardzo się nią zaczytywaliśmy swego czasu z miaużonem, zresztą był to ogromny hit wydawniczy w Niemczech. Ostatni tom jeszcze czeka na lekturę, nietknięty na razie, bo po niesławnych wypowiedziach autora trochę się na niego obraziłam ;-)
OdpowiedzUsuńNo niestety, jako człowiek niespecjalnie się Łukjanienko prezentuje... Dlatego staram się oddzielać autora od jego twórczości. Podobnie jak w przypadku Lewandowskiego po jego ostatnich wyskokach. Grunt, że talent mają ;)
UsuńOd lat, dosłownie od paru lat, zabieram się za tę serię. Za każdym razem kiedy się na nią natknę obiecuje sobie, że w końcu ją przeczytam. Może teraz mi się uda.
OdpowiedzUsuńWznowienie to dobra ku temu okazja :)
UsuńJakoś nie przemawia do mnie nowa szata graficzna "Patroli" i cieszę się, że udało mi się zdobyć pierwsze 4 tomy we wcześniejszej wersji. Póki co cieszą oko na półce, bo jestem jeszcze pod wrażeniem "Brudnopisu", który czytałam latem.
OdpowiedzUsuń