"Morderstwo w Orient Expressie" Agatha Christie

Odkąd zakochałam się w kryminałach Agathy Christie, planowałam zebrać w domu całą kolekcję jej książek, aby w każdej chwili móc do niech wrócić. Od pewnego czasu regularnie upycham więc na regale kolejne pozycje z wydawanej obecnie serii „Agatha Christie. Kolekcja kryminałów” w pięknych sztywnych oprawach. 

Jednak zbieranie zbieraniem, a czytanie gromadzonych pozycji to już inna broszka. Szkoda, żeby książki kurzyły się na półkach, niniejszym rozpoczęłam więc zgłębianie serii od samego początku. Na pierwszy ogień poszło „Morderstwo w Orient Expressie”, czyli ponowne spotkanie z Herculesem Poirotem, którego uwielbiam od czubka jajowatej głowy aż po końcówki wypomadowanych wąsików.

Po rozwiązaniu pewnej sprawy na Wschodzie, Poirot wraca do Anglii pociągiem Orient Express. Gdy pewnej nocy podróż zostaje wstrzymana z powodu olbrzymiej śnieżnej zaspy, jeden z pasażerów zostaje zamordowany. Z powodu utknięcia w śniegu, morderca nie mógł opuścić pociągu, nie mógł się w nim również ukryć, wszystko wskazuje więc na to, że winnym jest jeden z pasażerów. Problem w tym, że każdy z nich ma niepodważalne alibi i brak motywu. To jednak pozory, bowiem kiedy mały Belg zaprzęga do pracy swoje szare komórki, nic nie można przed nim ukryć.

„Morderstwo w Orient Expressie” to jeden z najsłynniejszych kryminałów Agathy Christie, zawierający wszystko to, co najbardziej lubię w jej twórczości. Grupa zupełnie odmiennych i nieznanych sobie ludzi zostaje zrządzeniem losu zebrana w jednym miejscu, a wśród nich czai się morderca. Nie ma tu miejsca na nowoczesne techniki śledcze czy przeprowadzanie ekspertyz. Wszystko rozgrywa się w głowie prowadzącego dochodzenie detektywa, który może liczyć jedynie na swoją inteligencję, spostrzegawczość i umiejętność łączenia faktów, nawet tych na pierwszy rzut oka zupełnie ze sobą niezwiązanych.

Do sięgnięcia po książki Agathy chyba nie trzeba nikogo zachęcać, ani tym bardziej przekonywać, że królową kryminały jest i będzie już chyba na zawsze, ale może kogoś zmotywuję do odświeżenia sobie jej powieści. Jeśli najdzie Was na to ochota, „Morderstwo…” będzie w sam raz!