Macie dobrą pamięć? Chcecie się sprawdzić i przy okazji dobrze bawić? Przetestujcie „Bystre główki”!
Gracze kolejno wykładają karty z obrazkami na stos i wymieniają ich nazwy w określonym porządku. Wygrywa ten, kto wykaże się najlepszą pamięcią i zdobędzie najwięcej punktów.
Opakowanie i zawartość
W solidnie wykonanym pudełku wielkości standardowego zeszytu mieszczą się 104 ilustrowane karty, 6 kart pomocy oraz instrukcja. Ta ostatnia jest przejrzysta i raczej krótka, a zasady gry proste do zrozumienia i zapamiętania. Na kartach znajdują się różne przedmioty i obiekty, poczynając od tych codziennego użytku, jak laptop, ubrania czy produkty spożywcze, aż po znacznie bardziej odjechane, jak UFO czy halloweenowa dynia. Ilustracje są barwne i przyjemne dla oka, dzieciom też się podobają.
Rozrywka
Po potasowaniu karty układamy w stos rewersem do góry. Każdy gracz może wziąć kartę pomocy, by nie pomylić symboli specjalnych. Pierwszy z graczy wykłada na środek kartę ze stosu, obrazkiem do góry i mówi głośno, co się na niej znajduje. Kolejna osoba wykłada następną kartę, powtarza, co było na poprzedniej, a następnie nazywa przedmiot na swojej karcie. I tak po kolei aż do pierwszej pomyłki.
Jeżeli któryś z grających uzna, że inny gracz się pomylił, należy przejrzeć stos zagranych kart. Jeśli faktycznie doszło do pomyłki, karty (teraz pełniące rolę punktów) są rozdawane pozostałym graczom, z wyjątkiem tego, który popełnił błąd. Jeśli jednak wszystko okazuje się w porządku, karty są rozdawane wszystkim z wyjątkiem tego, który wskazał pomyłkę.
Wśród kart znajdują się również kilka oznaczonym specjalnymi symbolami, które:
- umożliwiają zdobycie punktu bez wymieniania nazw kart,
- pozwalają na przekazanie kolejki innemu graczowi
- zmieniają kolejność wymieniania nazw kart
- pozwalają wymienić tylko trzy karty, a nie wszystkie, spośród znajdujących się na stosie.
Gra kończy się wraz z zagraniem ostatniej karty ze stosu. Ten, kto zdobędzie wówczas największą liczbę kart, wygrywa.
Twórcy gry proponują również wariant kooperacyjny, tzn. gracze vs gra, ewentualnie gra solo. Zasady są w niej mniej więcej takie same, jedynie gracze pomagają sobie podczas wymieniania przedmiotów, a po popełnieniu pomyłki zanim rozdadzą karty, pierwsze trzy wędrują na konto gry. Niby wszystko jest ok., ale szczerze mówiąc nie do końca taka forma gry mnie przekonuje. Zdecydowanie lepiej wypada wersja tradycyjna, gdy ze sobą rywalizujemy.
Wrażenia
Mówiąc krótko, bardzo dobre. Gra jest dynamiczna, a przy tym nie nudzi się i wymaga nieustannego skupienia. Jest też mnóstwo zabawy, zwłaszcza gdy na stosie leży już kilka kart i trzeba sobie przypomnieć, co dokładnie się tam kryje. Gram przede wszystkim z dzieckiem (gra jest przeznaczona dla dzieci w wieku 6+), ale z dorosłymi też się nieźle sprawdziła jako niezobowiązujący przerywnik.
Za egzemplarz gry do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Fabryka Kart Trefl
Komentarze
Prześlij komentarz