Od pewnego czasu z przyjemnością zagłębiam się w świat południowokoreańskich seriali, dlatego teraz przyszła kolej na poznanie tamtejszej literatury. Wybór padł na Kontratak, drugą z kolei powieść w dorobku Sohn Won-Pyung, która zdobyła międzynarodową rozpoznawalność dzięki swojej debiutanckiej książce Almond.
Główną bohaterką jest trzydziestokilkuletnia Kim Ji-hye, pracująca jako stażystka w jednym z oddziałów ogromnej seulskiej korporacji. Wiedzie monotonne życie, które wypełniają jej nudne obowiązki, marzenia o pracy na etacie i... samotność. Sytuacja zmienia się wraz z pojawieniem się nowego stażysty, Gyu-oka, który otwarcie nie zgadza się na otaczającą go rzeczywistość, wypełnioną niesprawiedliwością społeczną. Wciąga on Ji-hye w działalność konspiracyjną, która rozpoczyna się pozornie błahymi żartami, ale w końcu zmienia się w coś znacznie więcej.
Treść i przesłanie powieści dobrze obrazuje jej podtytuł – Gniewni trzydziestoletni. Ji-hye i jej najbliżsi znajomi stanowią bowiem reprezentantów współczesnego pokolenia młodych Koreańczyków, którzy nie zgadzają się na absurd społecznych struktur. Z jednej strony mamy tu do czynienia z państwem nowoczesnym, zaawansowanych technologicznie, a z drugiej pełnym pozostałości po ścisłej społecznej hierarchii, w której najważniejsze jest odpowiednie pochodzenie, posiadany majątek i znajomości. Gdzie stażysta i podrzędny pracownik nie znaczy nic, natomiast wielkie korporacje nie mają najmniejszego oporu, by go do cna wyzyskać.
Ji-hye bardzo długo żyje pogrążona w marazmie, biernie przyjmując życie takim, jakie jest i nie protestując przeciwko niesprawiedliwości, jaka codziennie ją spotyka. Katalizatorem, który zmusza ją do zmiany myślenia jest poznanie podobnych jej ludzi, co z kolei prowadzi do potrzeby wyrażenia buntu, choćby drobnymi gestami. Tylko czy takie działania mają jakikolwiek sens i mogą coś zmienić?
Kontratak utrzymany jest w lekkim stylu, główny wątek przeplata się z retrospekcjami i anegdotkami, które razem łączą się w historię tylko pozornie rozrywkową. Tak naprawdę jest to bowiem opowieść o tyle realistyczna, co raczej gorzka w smaku. Niemniej, z pewnością warta uwagi!
Komentarze
Prześlij komentarz